De
waardigheid en menselijkheid, de weloverdachtheid en wijsheid van deze
mensen is ontroerend mooi. […] Deze mensen zijn ondanks hun leeftijd
nog steeds idealistisch, nog steeds heel duidelijk over goed en kwaad,
nog steeds zo levend. Ze spiegelen een Nederlands-zijn waar we
misschien gedeeltelijk wel trots op kunnen zijn, waar men van kon
houden. De mensen tonen ook dat mensen die innerlijke waardigheid
bezitten niet te overheersen zijn. Ik besef nu pas dat de ontmoeting
met Indonesische mensen en culturen, de Nederlandse cultuur
waarschijnlijk veredeld heeft, iets minder boers gemaakt, er iets aan
heeft toegevoegd.’
drs. Metje Postma, vakgroep
Visuele Etnografie Universiteit Leiden
|